CALEROA
HISTORIA
1850. urte inguruan eraikia, Nanclares kare-labea etengabeko erabilera bezala ezagutzen den horietakoa zen, harriz kargatuta baitzegoen eta, karea jaisten zen heinean, geruza berriak bota zitezkeen. Beheko partean ikatza sartzen zen, eta kareharria, berriz, kanpoko eskaileretan altxatzen zen. Barruko tenperatura 1.000 gradura irits zitekeela kalkulatzen da eta karea fabrikatzeko prozesuak astebete gehiago edo gutxiago iraun zuen.
EZAUGARRIAK
Oinplano karratuko eraikuntza da, jatorriz askea, 6 metro inguruko luzera eta 15 metroko altuera duena, harlanduz eta harlanduz egindako izkinez egina, zementuzko goiko akabera duena. Beheko aldean erregaia kargatzeko bao bat du eta, erantsitako eskaileren bidez, goiko parterako sarbidea, non harri-materialaren kargatzeko baoa edo sarrera dagoen.
BAKARRITASUNA
Kare-labe artisauak ez bezala, tarteka eta erabilera zehatzerako funtzionatzen zutenak, Nanclaresekoa etengabea zen. Bere altuera handiagoak karga-ahalmena handitu zuen.
ORAINA
2011ko maiatzaren 2an, Eusko Jaurlaritzak industria monumentu izendatu zuen eta euskal kultur ondarearen inbentario orokorrean sartu zuen. Gaur egun, errota zaharrarekin eta ondoko ur putzuarekin batera aisialdirako berdegune batean integratuta dago.